Andrés Jimenezu is een van onze plantagewerkers. Bezoek hem thuis en beleef zijn dag mee!

Voor een geweldige ontwikkeling van onze bananen is een grote betrokkenheid en expertise nodig. Elke bananenplant wordt in de verschillende groeifases met de hand gekoesterd en verzorgd. In de eerste bloeifase worden de bloesems gedeeltelijk ingekort en de struik met een plastic zak ingepakt om hem te beschermen. Dat bewaart de schil van de vruchten tegen opper­vlakteziektes, plagen, wind en weer. Later worden de bloesems aan de vruchttoppen afgetopt en het uiteinde van de struik, waar de grote bloesem aan zit, wordt met de hand verwijderd. Het herbruikbare plastic folie tussen de bananenhanden beschermt de vruchten tegen drukplekken en wrijving door de vruchten ernaast, die tijdens de groei kunnen ontstaan. Een volgroeide bananenplant moet vanwege zijn gewicht van ca. 30 - 50 kg ondersteund worden zodat hij niet omvalt. Daarom worden alle planten met plastic banden vastgezet.

Op onze plantages worden pesticiden alleen gebruikt wanneer ze echt nodig zijn. Daarbij dragen onze medewerkers altijd beschermende uitrusting en kleding in opvallende kleuren, zodat ze door hun collega's gezien worden. Daarnaast ontvangen ze opleiding en continue training over het correcte gebruik van de middelen.

Pesticiden worden zo min mogelijk toegepast. Altijd rekening houdend met frequentie, dosis en juiste toepassingsmethode. Met de zogeheten Eco Weeder kan men zeer doelgericht werken en kleine oppervlakken met een zeer kleine dosering verzorgen.

De ziekte Black Sigatoka tast met zijn agressieve sporen de bananenbladeren aan en kan een hele bananenplantage in enkele weken vernietigen. Om de planten daartegen te beschermen helpt alleen sproeien uit de lucht. De planten worden 4 tot 6 meter hoog en zijn daarom niet handmatig te beschermen. Dole is gestaag bezig met onderzoek en ontwikkeling om deze ziekte op een zo milieuvriendelijke wijze te kunnen bestrijden.

Bananenplanten zijn reusachtige, kruidachtige planten die er als bomen uitzien. De plant groeit uit een veelvoud aan wortels, zogenaamde rizomen. Eén daarvan wordt uitgekozen om de volgende generatie bananenplanten te kweken. Iedereen die een bananenplantage bezoekt, ziet dat iedere plant 3 scheuten heeft: Eén volwassen, die binnen enkele weken geoogst wordt. Eén nakomeling, die de plaats van de volwassen plant na de oogst zal innemen. En één moederplant, die geen vruchten draagt maar de jonge planten van voedingswaarden voorziet. Deze procedure kan zich in een periode van 25 tot 30 jaar herhalen zonder dat nieuwe bananenplanten opnieuw moeten worden aangeplant.

Wanneer de vruchten klaar zijn om te oogsten, wordt de plant gesneden. De zware struik wordt geoogst en voorzichtig naar de transportinstallatie gebracht. Deze vervoert de bananen erg behoedzaam naar het verpakkingsstation.

De bananenplant produceert door celdeling bladeren die zich tot een pseudostam ontwikkelen en vruchten vormen. De knop ontstaat al in het onderste plantendeel. Ze groeit door het midden van de pseudostam naar boven tot de top van de plant. De pijlvormige knop dringt zich door de top van de plant en maakt een U-bocht: door het gewicht neigt de vrucht naar de bodem.

Bananen doorlopen een uniek proces, negatieve geotropie genaamd en dat betekent dat ze niet verder richting bodem groeien maar in de richting van de zon beginnen te draaien. Nu groeit de vrucht tegen de zwaartekracht in en neemt zijn bekende kromme vorm aan.

Maar waarom? De reden is de botanische geschiedenis van de banaan. Ze komt uit het regenwoud en daar uit de zogeheten tussenlaag. Een gebied waar maar weinig licht in doordringt. Zouden de vruchten naar het weinige zijdelings invallende licht groeien, dan zouden de planten uit evenwicht raken en omvallen.

Zo ontwikkelde de banaan een manier waarbij de vrucht alleen maar in de richting van het licht groeit zonder dat de hele plant aan stabiliteit verliest.

Een tropische dekplant met de naam 'Taro' of 'Pato' in de landstaal wordt op de plantages in alle grote irrigatie-installaties gebruikt. Deze planten hebben een belangrijke opdracht. Ze dienen als natuurlijke bodembescherming ter preventie van risico op vervuiling in de waterkanalen om de van nature waardevolle bodemkwaliteit te handhaven. Het irrigatiesysteem en de planten worden regelmatig gecontroleerd.

Ook de bladeren van de bananenplanten blijven na de oogst liggen zodat de ontwikkeling van nuttige micro-organismen voor de bodem is verzekerd.

Ieder pakhuis heeft een waterrecycling station dat het verbruik van water met 80 tot 90% reduceert. Het water wordt regelmatig onderzocht en gecontroleerd zodat alleen goed water terug naar de plantages stroomt. Volgens de ngo 'Water Footprint Network' heeft 1 kg Dolebananen uit Costa Rica 13 keer minder water dan eieren en 62 keer minder water dan vlees nodig.

Leer meer over ons eigen recyclingsysteem.

In Costa Rica compenseert Dole CO2-emissies die tot aan het transport in de haven ontstaan via de aanplant van bomen of de instandhouding van bestaande bossen. Dole werkt samen met FONAFIFO (Fondo Nacional de Financiamento Forestal), het nationale Fonds voor de financiering van bebossing. Deze organisatie rapporteert aan het ministerie voor Milieu in Costa Rica en is een pionier van het programma 'Betalen voor de milieuservice'. Bij dit project ontvangen kleine en middelgrote landeigenaren een gift voor de zorg en het behoud van bossen en milieu op hun landgoed. Daarnaast plant Dole bomen in bufferzones of in omgevingen die niet voor de landbouw geschikt zijn. Er worden zo vaak mogelijk inheemse plantensoorten zoals amandelbomen, gavilan of roble savana geplant.

Dole beschermt 2600 hectare bestaand bos en heeft de laatste 5 jaren meer dan 1,4 miljoen bomen geplant. De bebossing vindt het hele jaar als onderdeel van de farmdoelen plaats en op bijzondere dagen zoals 'Environmental Day', waarbij locale gemeenschappen bij de beplanting helpen.